به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری حوزه، به دعوت مرکز «الأدیان و الثقافات للتنمیه و الحوار» نشستی با عنوان روابط مسیحی ـ اسلامی و چالش های پیش رو در بیروت جاده فرودگاه برگزار شد.

در این نشست شماری از شخصیت های دینی، فرهنگی، اجتماعی،‌تربیتی و دیپلماسی و رسانه ای، حضور داشتند؛ از جمله حارث شهاب دبیر کل کمیته گفتگوی اسلامی مسیحی و حبیب افرام رییس انجمن سریانی و ادمون پتروس نماینده اقباط و سخنگوی رسانه ای اتحادیه انجمن های مسیحی لبنان و عبدالله بوحبیب و جودت فخرالدین دو سفیر سابق و دکتر التیجانی ابراهیم سرکنسول سودان.

*نقاط مشترک بیشتر از افتراق است

مدیریت نشست را عمر المصری بر عهده داشت و اولین سخنران نشست شیخ بلال الملا بود که در سخنان خود گفت: ارتباط مسیحیان با مسلمانان در این سرزمین ارتباطی عمیق و ریشه دار است و نقاط مشترک ما بسیار فراوان تر از نقاط افتراق می باشد.

سخنران بعدی نشست، اسقف سمیر مظلوم نماینده پاپ اعظم بود که در سخنان خود گفت: آینده مسیحیان لبنان و مشرق زمین و آینده مشترک اسلام و مسیحیت الزاما، تاریک نیست اما باید پذیرفت که این دو بر سر یک دوراهی خطرناک قرار دارند. در چنین شرایطی یا اینکه همه ما باید جنبشی فراگیر عربی را به پیشگامی لبنان در منطقه آغاز کنیم و یا اینکه لبنان رسالت خود را فراموش ساخته و شرق از این رابطه ممتاز بی بهره شود.

سخنران پایانی این نشست حجت الاسلام والمسلمین سید علی فضل الله، رییس نشست ادیان و فرهنگ ها (الأدیان و الثقافات) بود که در سخنان خود گفت: اسلام قاعده رابطه اسلام و مسیحیت را بر اساس عناصر مشترک این دو دین الهی ترسیم کرده که انتظار می رود این دو دین بر اساس این اشتراکات در یک جهت تلاش کنند که اگر این اتفاق رخ دهد تمام اختلافات و تنش ها از بین خواهد رفت.

تعامل اسلام و مسیحیت برگرفته از رهنمودهای قرآنی است

وی تاکید کرد که اسلام دوست ندارد که مسیحیان را وادار کند دست از عقاید و فرهنگ خود بردارند بلکه آنها را به برقراری بهترین روابط با خود بر اساس نیکی و عدالت دعوت کرده و این در حالی است که تعامل و ارتباط اجتماعی و مدنی میان مسلمانان و مسیحیان از زمان آغاز اسلام به عنوان یکی از ثمرات رهنمودهای قرآنی موجود بوده چرا که قران کریم مسیحیان اهل کتاب را به بهترین رابطه تخصیص داده و این رابطه در طول عهد نبوی شکل بهتری نیز به خود گرفته است.

سیدعلی فضل الله افزود: در ابتدا باید به بررسی و تبیین دیدگاه قرآن کریم در این زمینه بپردازیم؛ دیدگاهی که همواره موجب برقراری روابط عمیق و محکم میان مسلمانان و مسیحیان شده تا پس از آن بتوانیم به مهم ترین عوامل تاریخی و سیاسی برقراری این روابط نزدیک تر شویم و سپس به بررسی چالش های موجود بر سر این رابطه در عصر حاضر بپردازیم.

میان کلیسا و حکومت مسیحی تفاوت قائل شویم

اول: لازم است که میان دین مسیحیت و کلیسا و حکومت مسیحی تفاوت قائل شویم چرا که دین مسیحیت به بهترین روابط با مسلمانان مایل بوده اما حکومت های مسیحی که به خود عناوین دینی هم می دهند در برخی موارد به جنگ سیاسی و نظامی با مسلمانان پرداخته اند که جنگ های فرانک ها از مهم ترین این جنگ ها میباشد.

دوم: رابطه اسلام و مسیحیت پس از اتفاقات مهم و فتنه های بزرگ پس از خلفای راشدین و انتشار هرج و مرج تاویل دچار اضطراب شد که در نتیجه آن فرقه هایی اسلامی ایجاد شد که به خشونت و افراط گرایش پیدا کردند و نتیجه دیگر آن نیز فقه استبدادی و ستمگر بود که نه تنها علیه مسیحیان بلکه علیه تمام مخالفان این فرقه ها بود و البته برخی فتوحات مسلمانان نیز موجب تیرگی این روابط شد چرا که این فتوحات گاه خارج از تعالیم اسلام صورت می گرفت.

نقش تحولات قرن 19 به بعد در روابط ادیان در لبنان

سوم: اتفاقات دهه های اخیر از قرن 19 در کشور ما و تحولات همزمان با آن مسلمانان و مسیحیان را وادار کرد در کنار هم با خطرناک ترین چالش های موجود مواجه شوند و در عرصه سیاست شاهد سقوط منطقه شرق عربی و وارد شدن آن به زیر چتر فرانسه و انگلیس  و ترسیم نقشه های طایفی و مذهبی و تجزیه جامعه عرب و اسلامی کشور خود و شکل گیری رژیم یهودی طایفی نژاد پرست بودیم و پس از آن نیز شاهد شکل گیری نظام ها و حکومت های طایفی و دامن زدن به مذهب و نژاد در جهت تعمیق تناقضات و اختلافات بودیم.

خطیب جمعه بیروت ادامه داد: کشور ما در چنین شرایطی شاهد شکل گیری جریان های افراطی و تندرو و انحصارطلب بود که به دین و مذاهب خاصی گرایش داشتند اما اوضاع کشور هیچ گاه همانند اوضاع کنونی تحت تاثیر جریان های موجود نبوده است؛ چرا که کشور ما هم اکنون تحت تاثیر جریان های تندروی طایفی به اوج خطر و کشتار و تهدید رسیده است.

جریان های تکفیری تنها مسیحیان را نشانه نرفته اند

هدف این جریان های افراطی تنها مسیحیان نیستند بلکه مسلمانان مذاهب مختلف که با افکار و سیاست آنها موافق نیستند نیز هدف آنها می باشند و همین بزرگ ترین ضربه را به اسلام به عنوان دین مهربانی و ارتباط وارد ساخته و به همین مقدار نیز باعث تقویت چهره ضد اسلام در جهان شده است و بسیاری از جوامع اسلامی مهاجر ساکن در کشورهای دیگر را در معرض تهدید قرارا داده و موجی از اسلام هراسی را در جهان ایجاد کرده و باعث شده توجیهی برای تشکیل کشور یهودی صهیونیستی و جنایت ها و قتل عام های صهیونیست ها در حق مردم مظلوم فلسطین پیدا شود که ما به عنوان عرب و مسلمان وظیفه داریم در برابر این جریان بایستیم.

سه پیشنهاد برای تقویت روابط اسلام و مسیحیت

در این زمینه چند پیشنهاد دارم:

اول: مواجهه مشترک با طرح های تجزیه خاور میانه با هدف جداسازی ملت های منطقه و بافت اجتماعی و هویت ملت ها و مواجهه با تروریسم تکفیری و افراط دینی که هدف آن حمله به روابط اسلامی و وادار ساختن مسیحیان به تغییر دین خود و آواره ساختن آنها میباشد.

دوم: رویارویی با پروژه های اشغالگری و تسلط استعماری جدید برای تغییر جغرافیای سیاسی منطقه که تفاوتی میان مسیحی و مسلمان قائل نیستند.

سوم: همکاری و اتحاد برای شکستن سکوت و بی اعتنایی و تجاهل در برابر تخریب مستمر ارزش های دینی اسلام و مسیحیت و بنای دیدگاه ایمانی و اخلاقی مشترک که بتواند مسلمانان و مسیحیان را از جمود گذشته خارج کند تا همه با هم در برابر ارزش های مشترک خود و چالش های پیش رو احساس مسؤولیت کنیم چرا که فقط زندگی در یک سرزمین نمیتواند موجب سلامت روابط مسیحی اسلامی باشد.